Medyczna terapia sportowa to specyficzne postępowanie odpowiadające w dużym stopniu tzw treningowi wzmacniającemu. Wskazaniem są tu zasadniczo wszystkie leczone operacyjnie i zachowawczo obrażenia narządu ruchu, dla których rozszerzona terapia ambulatoryjna wydaje się sensowna i odpowiednia. Celem terapii jest pełne osiągnięcie stanu bezbólowego, przywrócenie właściwych cech motorycznych: siły, wytrzymałości i koordynacji, przywrócenie optymalnej funkcji stawów oraz elementów struktury stawów (więzadła, ścięgna, chrząstki), ponowne wyuczenie się wzorców ruchowych z życia codziennego i typowych dla danego sportu oraz zapobieganie ponownym obrażeniom.
MTS opiera się na:
• znajomości podstawowych wiadomości z zakresu anatomii i biomechaniki
• znajomości podstawowych zasad gojenia się tkanek miękkich - podstawy biologicznego procesu gojenia się tkanek po urazie
• znajomości podstawowych rodzajów leczenia zachowawczego i operacyjnego, w tym również leczenia usprawniającego
• musi uwzględniać wiek sportowca, wcześniejszy stan jego zdrowia (kontuzje, urazy, zachorowania), poziom aktywności sportowej, specyfikę uprawianej dyscypliny sportu.
Najczęściej MTS wprowadzamy po fazie pooperacyjnej.
Wprowadzamy wtedy kolejne cztery fazy rehabilitacji:
faza 1 - mobilizacja (uruchomienie), terapia wczesnoczynnościowa
faza 2 - stabiliazacja, terapia czynnościowa
faza 3 - czynnościowy trening wzmacniający mięśnie, pełna sprawność czynnościowa
faza 4 - trening obciążający mięśnie, pełna zdolność obciążeniowa.